Onheilsprofeten

Onheilsprofeten zijn van alle tijden. Hun boodschap is echter dezelfde gebleven. Zij kennen het naderende onheil waarvan wij ons nog niet bewust van waren en weten ook hoe dat afgewend kan worden. Het onheil ligt altijd in de toekomst zodat de werkelijk niet getoetst kan worden en het betreft altijd het vergaan van de aarde tenzij wij de profeet volgen. .

De ene profeet is echter de andere niet. Het ene uiterste zijn de profeten die handelen uit geloofsovertuiging in onheil en zich zelf zien als een wereld reddende Heiland. Het andere uiterste zijn de ondernemers dis in onheil een business model zien. Tussen deze uitersten is een rijke schakering te vinden. Hun gemene deler is de liefde voor het podium. Het onheil moet namelijk eerst gepredikt worden want zonder probleem zijn er geen oplossingen. Het uiteindelijk doel is dat iedereen het zegt en dan moet het wel waar zijn. 

Het uitbaten is in de tijd veranderd van het marktplein naar de media podium. Hierdoor is niet alleen de roeptoeter veel groter geworden maar deze is hierdoor ook beter te richten op groepen. De profeten kunnen hierdoor hun volgelingen gerichter hersenspoelen. Ook de Kinderkruistocht wordt nu naders aangepakt. Het onderwijs over het naderend onheil is een beter wapen gebleken. "Laat de kindertjes tot mij komen" is nog steeds springlevend met andere Heilanden. 

De luchtspiegelingen van onheilsprofeten voor het gewin vallen door het volgen van het geld vroeger of later door de mand. Echter het paradijs der Heilanden staat bij gelovigen niet ter discussie en mag net als vroeger de aflaat wel wat kosten. Slecht de harde werkelijkheid van de door hun opgeroepen ellende kan het paradijs van deze onheilsprofeten ontmaskeren. 

Intussen blijft het oppassen voor de ongelovigen. Historisch gezien is de schandpaal of excommunicate wel de meest humane manier van straffen gebleken voor het niet volgen van profeten.  

Wij zijn geen haar beter

Excuses maken is spijt betuigen of verontschuldigen van een verantwoordelijke voor iets wat deze heeft anderen gedaan. Excuses maken zonder verantwoordelijk te zijn aan anderen die geen daadwerkelijke slachtoffers zijn is dus onzin.

Gebeurtenissen uit het verleden tot misstanden in het heden te verheffen en daar excuses voor te maken valt ook onder onzin. Dat worden uiteindelijk excuses van de hele mensheid aan de hele mensheid. In het verleden tot aan Adam en Eva kan namelijk iedereen een slachtofferrol opeisen. Inleven in het heden is echter geen beleven in het heden.

Gebeurtenissen uit het verleden zijn in het heden slechts te betreuren. Dit wel met de vraag of wij zelf in het verleden anders gehandeld zouden hebben. Dit geldt ook voor de vraag "wat als de rollen dader en slachtoffer omgedraaid waren geweest". Geen haar beter zijn, is voor in de achteruitspiegel kijkende moraalridders een gezegde om diep over na te denken.

Gender Neutraal Hardlopen

De ISF is volgens de de actiegroep ESR (Equal Sporting Right) op de goede weg met maatregelen die de hormoonspiegel bij vrouwen op een gelijk niveau moet brengen als bij mannen. Deze maatregelen gaan volgens deze actiegroep die strijdt voor gelijke kansen in de sport voor iedereen echter niet vergenoeg. Zij willen niet rusten voordat iedereen op een gelijke manier voortbeweegt, springt, gooit, slaat, schopt of werpt.

Via genetische manipulatie moeten niet alleen de hormoonspiegel een standaard waarde krijgen maar ook andere kenmerken standaard worden. Alle menselijke rassen moeten gelijk worden door elke vorm van diversiteit in de sport uit te bannen. 

De actiegroep wil voor dit alles grip krijgen op de genetische blauwdruk van leven. Het oorspronkelijke doel hiervan om de soort, desnoods ten koste van een andere, in stand te houden moet op de schop. Het vereenvoudigen van de inmiddels complex geworden spel van voortplanting is natuurlijk ook onderdeel van hun acties. Sex moet een procedurele bezigheid worden.

De actiegroep ontkent dat net als in sport het verwerven van macht en aanzien hun eigenlijke doel is. Zij hebben slechts het beste met ons voor omdat zij en niet wij weten wat goed voor ons is.

Dat alles gebeurd onder de drogreden dat iedereen gelijk is. De werkelijk is dat geen mens gelijk is maar dat alle mensen gelijk van waarde zijn. De finish volgorde doet er dus niet toe.

Paren binnen de grenzen

 Het voortplanten tot behoud van de soort is eigen aan de natuur op aarde. Alles wat groeit en bloeit is hier doorlopend mee bezig. Het zit onveranderlijk in de genen. De uitvoering heeft de natuur toebedeeld aan een samenwerking tussen mannetjes en vrouwtjes in zowel het planten als het dierenrijk. 

De natuur heeft aan de samenwerking bij de dieren het zoeken naar de meest succesvolle combinatie toegevoegd. Voor het paren wordt in het liefdesspel via de hormonen gezocht naar het beste hechtende paar. 

Het liefdesspel vindt plaats in het openbare domein. Hier worden de koppels gevormd op basis van hormonen. Mannetjes paraderen en imponeren al vechtend met hun rivalen om hun potentie te tonen. Vrouwtje tonen niet alleen hun aantrekkelijkheid om voort te planten maar willen ook de verzorging van het gebroed zeker stellen. Uiteindelijk bepalen de vrouwen het al of niet paren met mannetjes. Er dus nog nooit een vrouwtje door een mannetje verleid is, De vrouwtjes bepalen dus. 

Het liefdesspel bij het zoogdier mens is altijd op de wagen als er vrije of al gebonden mannetjes en vrouwtjes samenkomen. De gemeenschap heeft echter grenzen gesteld. Hier buiten bewegen is dus  grensoverschrijdend gedrag. Het probleem is dat de grenzen niet exact te definiëren zijn, persoonsafhankelijk zijn  en bovendien met het tijdsbeeld mee bewegen. Wat vroeger wel/niet kon mag nu niet/wel. 

Me too heeft aan het bepalen van de grenzen niet bijgedragen. Het beeld dat alle mannetjes brute verkrachters en alle vrouwtjes onschuldige engeltjes zijn, is natuurlijk een karikatuur van de werkelijkheid. Ook allerlei wettelijke maatregen zijn een illusie. Het spel tussen mannetjes en vrouwtjes is te complex om in regels te vangen. Een ding staat voorop. De vrouwtjes bepalend de wisselende grenzen in het subtiele spel.

 

Het verschil tussen de aardbevingen in Groningen en Zuid Limburg

Het verschil tussen de aardbevingen in Groningen en Zuid Limburg

In Limburg trilt de grond met enige regelmaat zowel van nature als door vroegere mijnbouw. Van nature zakt Nederland langs de breuklijnen van onder andere de Feldbiss in Zuid Limburg en de Peelrand al bevend zeer langzaam maar heel zeker weg. De bevingen zijn over het geheel genomen beduidend zwaarder dan in Groningen maar op een enkele uitzondering na toch licht op de schaal van Richter. Wat scheuren in vooral oudere gebouwen is het ergste. Natuurlijk is het even een opschudding maar tot psychische nood en vrees voor dodelijke slachtoffers heeft dit in het zuiden van het land nog niet geleid. De schade is voor eigen rekening tenzij die verzekerd is. 

De vroegere mijnbouw in Limburg veroorzaakte en veroorzaakt nog steeds bodembewegingen. Deze zijn licht en hebben meestal de vorm van verzakkingen. Ook daarvan is de schade meestal beperkt tot scheuren in muren. De schade werd tijdens de actieve mijnbouw vergoed door het mijnbedrijf via een apart fonds.  

De ongemakken van de mijnschade in Limburg zorgden niet voor Groningse problemen. De mijnbouw was de broodwinning, bracht welvaart en de schade werd vergoed. Hierin schuilt het grote probleem in Groningen. De bevolking is geen cent wijzer geworden van de gaswinning en de schadevergoeding getuigt van een ambtelijke en dus trage en zuinige afhandeling. De oplossing om de Groningers aandeelhouders te maken in de gaswinning zouden de ongemakken als sneeuw voor de zon doen verdwijnen.  

 

De Heilsprofeet Johan Cruijff

Johan Cruijff heeft zich onsterfelijk gemaakt met de uitspraak "Elk nadeel heeft zijn voordeel." Deze voor iedereen begrijpelijke eenvoudige omkering heeft hem niet alleen toegevoegd aan de rij van grote filosofen maar ook aan de kleine groep van Heilsprofeten. Zijn uitspraak is namelijk ook een blijde voorspelling te midden van de onheilsprofeten die dagelijks nieuwe problemen met bijbehorende rampen voor ons voorzien. Helaas voor Johan en de mensheid is goed nieuw geen nieuws. Het komt daardoor vrijwel nooit aan bod in de nieuwsmedia. 

Mogelijk heeft Johan zijn blijde kijk in trainingen opgedaan. Het spel van "Noem alleen de goede punten van je collega's" heeft al vele teams tot een hecht geheel gesmeed. Om Johan met zijn uitspraak eer aan te doen zouden de nieuwsmedia bij elk probleem of elke ramp dus pluspunten moeten noemen. Deze manier van kijken zou de onafhankelijkheid van de nieuwsgaring zeer ten goede komen. 

De opwarming zou daarbij een aardige opwarmer in het denken zijn met bijvoorbeeld:

1. Lagere stookkosten.
2. Meer oogsten in een jaar.
3. Minder griep, verkoudheden en corona.
4. Geen gedoe meer met polderen.
5. Minder  kledingkosten.
6. Minder strooizout. 
7. Minder ongelukken door gladheid.

Het in de voetsporen van Johan treden zal de beloning zijn.

Wetten zijn geen garantie voor wettenloosheid

Het zoogdier mens heeft het gewenste groepsgedrag vastgelegd in wetten. Zonder wetten zou de maatschappij namelijk ontaarden in een beestenboel van eten of gegeten worden. Wetten zijn dus nodig om het voortbestaan van de soort zeker te stellen en zijn dus zo oud als de mensheid..  

Wetten voorkomen echter geen onwettig gedrag. Dat elke Nederlander wordt geacht de wet te kennen en zich daaraan te houden is utopie. Het menselijk brein is zelfs voor juristen te klein om alle wetten en de jurisprudentie daarop te kunnen bevatten. Gelukkig ondervangt het met gezond verstand handelen in de geest van de wet veel.

Wetten voorkomen ook geen wetteloos gedrag. Het individu beschouwt zich uit eigen belang al gauw als de uitzondering op de regel. Het "Dat bepaal ik zelf wel." is een veel gehoord argument. Om alsnog beestenboel te voorkomen moeten wetten dus ter lering gehandhaafd worden omdat mensen nu eenmaal hardleers zijn. Deze lering dient om de volgende cirkel redenering te doorbreken:

Als vader/moeder met de kinderen in de auto 130 km/h rijdt waar 100 km/h de wettelijke snelheid is mag je niet verwachten dat kinderen zich wel aan regels gaan houden. Dus als de kinderen vader/moeder zijn geworden dan mag je enz.

De sleutel om de cirkel van wetteloosheid te doorbreken is dus om ouders met handhaving te leren om zich aan wetten te houden en zo een voorbeeld te worden voor hun kinderen. 

Het woord handhaving alleen maar noemen leidt onmiddellijk tot een storm. Te veel om te handhaven, niet mogelijk om te doen, te weinig personeel, onzinnige wetten, maatschappelijke onrust e.d . Hiermee wordt ten onrechte de indruk gewekt dat ineens alles gelijktijdig zou moeten. 

Een simpele oplossing is om op een paar aansprekende onderwerpen waar vrijheid en blijheid in brede kring de wetten stelt aan te pakken. Zodra mensen zien dat iets serieus is wordt het ook serieus genomen. Opvoedkundige psychologische praatjes vullen namelijk geen gaatjes. "Wie niet horen wil moet maar voelen en zachte heelmeesters maken stinkende wonden" is het enige dat werkt bij wetteloosheid. 

In de lijn van de hiervoor beschreven cirkelredenering lijkt de snelheidscontrole met een per keer oplopende boete een uitstekend startpunt want het raakt de portemonnee. De investering in snelheidscamera's om mankracht te besparen is zodoende snel terugverdiend.