Zinloze hulpverlening; Zinvolle ontwikkelingshulp

Hulpverlening drijft momenteel op schuldgevoelens vanwege de welvaart. Het uitdelen van eten, geld en goederen is de core business die ons toch een goed gevoel moeten geven.

Hulpverlening is echter zinloos als het echte probleem niet opgelost wordt. Structurele voedselhulp is hier een treffend voorbeeld van. Voedseltekort in een land ontstaat als er meer monden zijn dan de eigen voedselproductie kan vullen. Het van elders aanvullen van het tekort houdt de meer monden niet alleen in stand maar laat deze zelfs groeien. Een ander effect is dat de meer monden op reis gaan om het kennelijk elders overtollige voedsel zelf op te gaan halen of zelfs op te gaan eisen. Verder moedigt hulp het eigen initiatief niet bij iedereen aan. Zitten, wachten en klagen is dan ook een benadering.

De reacties van berusten, elders een beter bestaan zoeken en ten strijde trekken zijn zo oud als de wereld. Zij ontstaan bij overbevolking van een soort. Een deel van de mensheid heeft een oplossing gevonden in de geboorte beperking als onderdeel van een sociale ontwikkeling. Dit heeft samen met politieke en technologische ontwikkelingen geleid tot een voor het andere deel benijdenswaardige welvaart.

Welvaart delen door uitdelen leidt tot samen minder welvaart. Welvaart kan alleen gedeeld worden door er aan bij te dragen. De sleutel ligt dus bij de hulpbehoevende landen zelf door in te willen zetten op de genoemde ontwikkelingen. Hulp bij de ontwikkeling heeft zin maar hulp in eten, geld en goederen werkt op termijn contra productief. De ellende van nu is morgen alleen maar groter.

Hulpverlening die het zichzelf overbodig maken niet als doel heeft moet daarom vervangen worden door een zichzelf overbodig makende ontwikkelingshulp. Het is jammer dat de politiek hiervoor een blinde vlek heeft. Als de partijen toch de doelstelling hebben om andere landen te vertellen hoe het moet dan zou ik inzetten op geboortebeperking. Dat de overbevolking de bron van alle ellende is, is geen punt van discussie.