Discriminatie als wapen

 Discrimineren betekend in het Nederlands onderscheid maken:  

  • Tussen .....
  • Op basis van.....
  • Door.....
Discrimineren is voor de wet strafbaar en dat maakt van het woord niet alleen een verdedigingswapen in de rechtszaal voor slachtoffers maar ook een aanvalswapen in de omgang. Het woord is namelijk gekaapt door allerlei belangengroepen om mensen die hun mening of handelen niet delen te brandmerken als een crimineel  die buiten de gemeenschap moet worden gezet. Daarbij wordt door die groepen de rechtszaal verplaatst naar de social media en die zijn niet vies van een volksgericht. Het vroegere schreeuwen en tieren met desnoods geweld op het marktplein is vervangen door het duimen op de mobiel al of niet opgeleukt met een leuke demonstratie als weekendvermaak. Vrijheid van meningsuiting geldt namelijk alleen voor belangengroepen en niet voor anderen. 

Het kapen heeft intussen het gevolg dat de meerderheid zwijgt onder het juk van de minderheid. De media wakkeren dit nog aan door vooral een podium te bieden aan de minderheid. Reuring betekent immers hogere kijkcijfers. 

Het weer gaan hanteren van begrip en respect voor mensen en regels zou veel kunnen oplossen maar dit vereist opvoeding van huis uit  De Ikke, Ikke en nog eens Ikke samenleving biedt hiervoor weinig hoop. Het landsbestuur in handen van belangengroepen leggen is een rigoureuze oplossing. Een confrontatie met de eigen beperkingen zou veel oplossen. Van de politiek is weinig te verwachte, Deze is in gedrag een afspiegelen van de maatschappij.