De onzin van groengas

De onzin van groengas


Biogas kan de eigen broek niet ophouden. De productiekosten zijn gewoon te hoog. De overheid subsidieert het gas door geen accijns te heffen. De biogas industrie kan daardoor blijven bestaan. De biogas-gebruiker betaalt de marktprijs maar merkt niet dat hij aan belasting minder afdraagt. De niet-biogas-gebruiker betaalt dus uiteindelijk de hogere productiekosten en plust de lagere inkomsten uit de accijns bij.

Het Groengas dient volgens de verhalen een hoger doel. Het gas uit slib, mest, compost en alles wat nog meer ligt te rotten zou minder CO2 uitstoten. Het feit dat de verhalen gepromoot worden door partijen die toevallig belang hebben bij de productie van bio-gas stemt echter tot enig nadenken.

De adder onder het gras zit in het minder uitstoten van CO2 bij het verbranden van het gas. Helaas is dat het halve verhaal. Rottende materialen worden niet zomaar gas, daar moet iets voor gedaan worden. De productiekosten zijn niet voor niets te hoog. Volgens de koolstof cyclus komt er aan CO2 uit wat er ooit voor  het groeien en bloeien is gebruikt. Groen is alleen maar groen omdat het oorspronkelijk door groene planten is gevormd.

Fossiele brandstoffen zijn daarom net zo groen als groene brandstoffen. Het enige verschil is dat bij verbranding  de CO2 die er voor nodig was er pas na een paar honderd miljoen jaar weer uitkomt. De bewering dat hierdoor het CO2 gehalte van de lucht toeneemt is op z'n zachts gezegd omstreden. De onderbouw van dat verhaal is boterzacht.

Nooit memoreren de verhalenvertellers dat rond 800 AC de hoogste Alpenpassen sneeuwvrij waren en de Vikingen een groenland vonden dat nu ten onrechte Groenland heet. Dit terwijl er geen fossiele brandstoffen werden gebruikt. 

Intussen betaalt de belastingbetaler het gelag van deze politieke hobby en industriĆ«le lobby.