Onheilsprofeten zijn van alle tijden. Hun boodschap is echter dezelfde gebleven. Zij kennen het naderende onheil waarvan wij ons nog niet bewust van waren en weten ook hoe dat afgewend kan worden. Het onheil ligt altijd in de toekomst zodat de werkelijk niet getoetst kan worden en het betreft altijd het vergaan van de aarde tenzij wij de profeet volgen. .
De ene profeet is echter de andere niet. Het ene uiterste zijn de profeten die handelen uit geloofsovertuiging in onheil en zich zelf zien als een wereld reddende Heiland. Het andere uiterste zijn de ondernemers dis in onheil een business model zien. Tussen deze uitersten is een rijke schakering te vinden. Hun gemene deler is de liefde voor het podium. Het onheil moet namelijk eerst gepredikt worden want zonder probleem zijn er geen oplossingen. Het uiteindelijk doel is dat iedereen het zegt en dan moet het wel waar zijn.
Het uitbaten is in de tijd veranderd van het marktplein naar de media podium. Hierdoor is niet alleen de roeptoeter veel groter geworden maar deze is hierdoor ook beter te richten op groepen. De profeten kunnen hierdoor hun volgelingen gerichter hersenspoelen. Ook de Kinderkruistocht wordt nu naders aangepakt. Het onderwijs over het naderend onheil is een beter wapen gebleken. "Laat de kindertjes tot mij komen" is nog steeds springlevend met andere Heilanden.
De luchtspiegelingen van onheilsprofeten voor het gewin vallen door het volgen van het geld vroeger of later door de mand. Echter het paradijs der Heilanden staat bij gelovigen niet ter discussie en mag net als vroeger de aflaat wel wat kosten. Slecht de harde werkelijkheid van de door hun opgeroepen ellende kan het paradijs van deze onheilsprofeten ontmaskeren.
Intussen blijft het oppassen voor de ongelovigen. Historisch gezien is de schandpaal of excommunicate wel de meest humane manier van straffen gebleken voor het niet volgen van profeten.
