In tijden van nood heeft de mensheid altijd naar verlossers gezocht. Religie en valse profeten gingen daarbij hand in hand. Intussen is de religie ingewisseld door geloof in de wetenschap. De rol van de valse profeten is echter gebleven. Hun strijd is echter veranderd. Vroeger was het een gevecht tussen profeten onderling over het echt of vals zijn met de goed gelovigen als speelbal. Nu strijden de valse profeten tegen de wetenschap met een over het algemeen meer mondige en beter geïnformeerde mensheid. Ook de strijdwijze is veranderd. Vroeger was volksmennerij het gedeelde wapen. Nu zijn het echte en valse wetenschappelijke informatie en via de media de trom beuken met de publieke tribune als scheidsrechter.
De meeste mensen zien een salsa danser of een rapper aan het ziekbed niet echt zitten. Nood breekt echter wetten als er wanhoop ontstaat. Deze emotie biedt ruimte voor handopleggers, spirituele stenen en piskijkers in vele gedaanten. Het monotoon via de media op de trom beuken met herhalingen werkt dan als een versterker. Er zal wel iets van waarheid in zitten is dan de strohalm.
Bij Corona is het strijdtoneel intussen redelijk afgebakend. Het strijdtoneel rond de opwarming is echter nog onduidelijk. De wetenschap lijkt hier een grote rol te spelen maar het weren van andere onverdachte wetenschappelijke meningen en het buitenspel zetten van alternatieve technische mogelijkheden verontrust zeer. Nog meer verontrustend is het monotone gebeukt op de trom in de media met een uniforme boodschap: "De opwarming komt door CO2 en de mensheid kan dat binnen 30 jaar veranderen."
De mensheid kan dus het klimaat regelen. In het licht van de klimaatgeschiedenis van de aarde kunnen hierbij vraagtekens gezet worden maar dat leid tot uitsluiting als ongelovige. Ook op het benoemen van voordelen van opwarming is in de ban gezet. De noodtoestand zelf ter discussie stellen of de oplossing van de mensheid halveren opvoeren betekent het einde op de brandstapel.
Natuurlijk zijn wij trots op Nederland als gidsland in de strijd. De vraag of China als energie slurper via steenkool en Rusland als grootverdiener aan gas hier een boodschap aan hebben. Oorlogen worden immers gevoerd met behulp van of om energiebronnen. De zogenaamde ontwikkelingslanden hebben geen behoefte aan een gids. Voor hen is het zaak van overleven ongeacht de bron.
Windmolens en zonne-energie zijn nu de zalig makende heilige koeien ongeacht het rendement en de effecten op de leefomgeving en natuur. Na het afserveren van de biomassa als heilige graal is dat nu het onvoorwaardelijk geloof in waterstof. De handel is CO2 is te gek voor woorden en zal de tulpenhandel voor volgende generaties worden.
Dat elk voordeel zijn nadeel heeft en op zijn Cruijf"s vica versa geldt ook voor alle energiebronnen. Het is dan ook geen toeval dat op Europees niveau de verketterde kernenergies weer boven komt drijven en het gas weer uit het verdomhoekje wordt gehaald.
De rol van (ex) politici op het strijdtoneel is opvallend. Niet in termen van complottheorieën maar meer in termen van het werken aan hun onsterfelijkheid staatsmanschap via het eerst doen en dan denken.. Het denken aan een energie balans op basis van aanbod in energiebronnen, integrale kosten van het opwekken en gebruik en de verwachte vraag in de toekomst lijkt de politiek nog niet gegeven.
De vraag of politici verlossers zijn is geen vraag. Politiek is een vals bedrijf.
