Wie niet oud wil worden moet jong sterven.

Het lot van de mens is dat hij oud en der dagen zat wordt tenzij de dood hem eerder voor is. In de maatschappij wordt met het stijgen van de jaren zijn toegevoegde waarde tot nul gereduceerd tenzij er nog iets te halen valt in geld en goederen. In het geval van hulpbehoevendheid zonder eigen bijdrage wordt de waarde zelfs negatief.

De oudere mens verwordt hierdoor tot kostenpost voor de  AOW, Pensioenen en Zorg en legt bovendien nog beslag op huisvesting ook. Het is zelfs irritant dat hij zijn leven volgens de maatschappij al heeft voltooid maar zelf nog geen stappen heeft gezet op de weg naar het door sommige politici zo geprezen voltooid leven. 

Het begrip oudere mens is echter subjectief. Als je jong bent is namelijk iedereen oud. Met het stijgen van de jaren wordt de subjectiviteit wat genuanceerd. Bij vijftig aan de tweede jeugd beginnen alsof iedereen honderd wordt en met pensioen uitgezwaaid worden als vitale 65 plusser. Daarna wordt je een ouwe taaie als je nog actief bent.

Gelukkig heeft de oudere mens wat meer levenservaring en dat leidt tot enige wijsheid. De ouderen van nu begrijpen namelijk dat de jongeren ooit hun lot zal treffen. Hiermee sluit de cirkel want ooit waren de ouderen ook jong. Deze kan alleen doorbroken worden via het gezegde: "Wie niet oud wil worden moet jong sterven."

Het gender zijn op de brandstapel

De natuur is gericht op het behoud van de soort via voortplanting. Dat gebeurt via zelfbevruchting en kruisbestuiving. Bij dieren zoals de mens nemen mannetjes en vrouwtjes dit voor hun rekening. 

Bij de bevruchting  maakt de natuur aanpassingen en weeffouten. De aanpassingen oftewel evolutie zorgen ervoor dat de soort ook op langere termijn in andere leefomgevingen kan gedijen. De weeffouten zijn gewoon onvolkomenheden in de kruisbestuiving oftewel spelingen van de natuur,.

Naast de fysieke spelingen komt het bij alle dieren voor dat het geslacht niet overeenstemt met het fysiek en/of de psyché. Deze spelingen zijn zo oud als er leven op aarde is. Spelingen van de natuur leiden ook al sinds mensenheugenis tot zowel verkettering als verbijzondering. De gemeenschap bepaalt dit. In Nepal ben je een paria als je blind bent en een heilige man als je tot een van de zeven soorten van daar benoemde afwijkende geslachtsvormen behoort. 

Het ontkennen van de speling van de natuur door mensen genderneutraal te behandelen roept sowieso de vraag op waarom ook niet bij dieren en planten. De stier van Potter en de zonnebloemen van van Gogh met hun stamper en meeldraden klinken ook niet echt genderneutraal. Het roept ook de vraag op wat is met de bestempeling genderneutraal is te bereiken. Noch de spelingen van de natuur noch het mannetje of vrouwtje zijn verdwijnen door m/v door te strepen. 

Het genderneutraal woordgebruik voorkomt ook verkettering niet. De acceptatie van spelingen van de natuur wordt bepaald door de gemeenschap waarin zij leven. Het anders zijn dan anderen trekt hoe dan ook altijd aandacht. Bij het zoeken naar zondenbokken en bij religies staan spelingen dus door de hele geschiedenis heen al vooraan de rij voor de brandstapel. De tragiek is dat nu door genderneutraal woordgebruik het gender zijn hier ook aan toegevoegd is.  

Discriminatie als wapen

Discrimineren betekend in het Nederlands onderscheid maken:  

• Tussen .....
• Op basis van.....
• Door.....

Discrimineren is voor de wet strafbaar en dat maakt van het woord niet alleen een verdedigingswapen in de rechtszaal voor slachtoffers maar ook een aanvalswapen in de omgang. Het woord is namelijk gekaapt door allerlei belangengroepen om mensen die hun mening of handelen niet delen te brandmerken als een crimineel  die buiten de gemeenschap moet worden gezet. Daarbij wordt door die groepen de rechtszaal verplaatst naar de social media en die zijn niet vies van een volksgericht. Het vroegere schreeuwen en tieren met desnoods geweld op het marktplein is vervangen door het duimen op de mobiel al of niet opgeleukt met een leuke demonstratie als weekendvermaak. Vrijheid van meningsuiting geldt namelijk alleen voor belangengroepen en niet voor anderen. 

Het kapen heeft intussen het gevolg dat de meerderheid zwijgt onder het juk van de minderheid. De media wakkeren dit nog aan door vooral een podium te bieden aan de minderheid. Reuring betekent immers hogere kijkcijfers. 

Het weer gaan hanteren van begrip en respect voor mensen en regels zou veel kunnen oplossen maar dit vereist opvoeding van huis uit  De Ikke, Ikke en nog eens Ikke samenleving biedt hiervoor weinig hoop. Het landsbestuur in handen van belangengroepen leggen is een rigoureuze oplossing. Een confrontatie met de eigen beperkingen zou veel oplossen. Van de politiek is weinig te verwachte, Deze is in gedrag een afspiegelen van de maatschappij.

Verlossers in tijden van nood

In tijden van nood heeft de mensheid altijd naar verlossers gezocht. Religie en valse profeten gingen daarbij hand in hand. Intussen is de religie ingewisseld door geloof in de wetenschap. De rol van de valse profeten is echter gebleven. Hun strijd is echter veranderd. Vroeger was het een gevecht tussen profeten onderling over het echt of vals zijn met de goed gelovigen als speelbal. Nu strijden de valse profeten tegen de wetenschap met een over het algemeen meer mondige en beter geïnformeerde mensheid. Ook de strijdwijze is veranderd. Vroeger was volksmennerij het gedeelde wapen. Nu zijn het echte en valse wetenschappelijke informatie en via de media de trom beuken met de publieke tribune als scheidsrechter.

De meeste mensen zien een salsa danser of een rapper aan het ziekbed niet echt zitten. Nood breekt echter wetten als er wanhoop ontstaat. Deze emotie biedt ruimte voor handopleggers, spirituele stenen en piskijkers in vele gedaanten. Het monotoon via de media op de trom beuken met herhalingen werkt dan als een versterker. Er zal wel iets van waarheid in zitten is dan de strohalm. 

Bij Corona is het strijdtoneel intussen redelijk afgebakend. Het strijdtoneel rond de opwarming is echter nog onduidelijk. De wetenschap lijkt hier een grote rol te spelen maar het weren van andere  onverdachte wetenschappelijke meningen en het buitenspel zetten van alternatieve technische mogelijkheden verontrust zeer. Nog meer verontrustend is het monotone gebeukt op de trom in de media met een uniforme boodschap: "De opwarming komt door CO2 en de mensheid kan dat binnen 30 jaar veranderen." 

De mensheid kan dus het klimaat regelen. In het licht van de klimaatgeschiedenis van de aarde kunnen hierbij vraagtekens gezet worden maar dat leid tot uitsluiting als ongelovige. Ook op het benoemen van voordelen van opwarming is in de ban gezet. De noodtoestand zelf ter discussie stellen of de oplossing van de mensheid halveren opvoeren betekent het einde op de brandstapel. 

Natuurlijk zijn wij trots op Nederland als gidsland in de strijd. De vraag of China als energie slurper via steenkool en Rusland als grootverdiener aan gas hier een boodschap aan hebben. Oorlogen worden immers gevoerd met behulp van of om energiebronnen. De zogenaamde ontwikkelingslanden hebben geen behoefte aan een gids. Voor hen is het zaak van overleven ongeacht de bron.  

Windmolens en zonne-energie zijn nu de zalig makende heilige koeien ongeacht het rendement en de effecten op de leefomgeving en natuur. Na het afserveren van de biomassa als heilige graal is dat nu het onvoorwaardelijk geloof in waterstof. De handel is CO2 is te gek voor woorden en zal de tulpenhandel voor volgende generaties worden. 

Dat elk voordeel zijn nadeel heeft en op zijn Cruijf"s vica versa geldt ook voor alle energiebronnen. Het is dan ook geen toeval dat  op Europees niveau de verketterde kernenergies weer boven komt drijven en het gas weer uit het verdomhoekje wordt gehaald.  

De rol van (ex) politici op het strijdtoneel is opvallend. Niet in termen van complottheorieën maar meer in termen van het werken aan hun onsterfelijkheid staatsmanschap via het eerst doen en dan denken.. Het denken aan een energie balans op basis van aanbod in energiebronnen, integrale kosten van het opwekken en gebruik en de verwachte vraag in de toekomst lijkt de politiek nog niet gegeven. 

De vraag of politici verlossers zijn is geen vraag. Politiek is een vals bedrijf. 

Het waarom?

 Deze Blogs zijn niet meer dan een allegaartje van overpeinzingen. De pretentie dat zij iets zouden kunnen bijdragen aan het nut van het algemeen is niet aanwezig. Het nut ligt geheel bij de schrijver. Het overpeinzen en onder woorden brengen is gewoon een leuke hersengymnastiek waarmee gelijkertijd stoom wordt afgeblazen.

Die stoom wordt geproduceerd bij het volgen van de media. Bij mij roept dat de Louis van Gaal reactie op van "Ben ik nou gek of zijn jullie dat." Met het voor gek verklaren bedoel ik niet dat ik slimmer ben. Ik vind het slechts gek dat zelden naar de keerzijde van de medaille wordt gekeken. Het blijft de eigen mening of de gezamenlijke hype eerst. De ingeroepen deskundigen helpen ook al niet mee. Zij doen sterk denken aan types van Koot en Bie.

De Blog deelt dus slechts wat hersengymnastiek en afgewerkte  stoom. Als de lezer er wat aan heeft dan is dat voor hem of haar alleen maar meegenomen.

De hype van energie-transitie

Iedereen die van enig maatschappelijk belang is of zichzelf vindt, praat over energie-transitie oftewel letterlijk genomen de overgang van energie. Het gaat echter over primaire energiebron transitie. Het weglaten van het begrip primaire energiebron maakt het gepraat verwarrend. Overgaan van gas naar  elektriciteit is bijvoorbeeld geen primaire energiebron transitie want elektriciteit het moet eerst gemaakt worden met een primaire energiebron. 

Het vertrekpunt van  het herschikken van het gebruik van primaire energiebronnen.zou het huidige energieverbruik moeten zijn met het verwachte energieverbruik als stip op de horizon. De aanname dat dit niet minder wordt is alleszins redelijk. Het aantal mensen groeit en iedereen wil het beter hebben. Toch wordt het "zou" door idealisten weg gedroomd met grote energiebesparingen.

De primaire energiebronnen zijn zonnestraling, aardwarmte, aardrotatie en bouwstenen van de aarde. Ze moeten echter eerst omgezet worden in een vorm die langdurig op een eenvoudige wijze en naar behoefte beschikbaar zijn voor menselijk gebruik. In feite voldoen alleen uranium, fossiele brandstoffen, biomassa, aardwarmte en waterkracht hieraan. Zonnestraling en wind voldoen hier niet aan omdat deze niet naar behoefte beschikbaar zijn.

Elektriciteit komt in het rijtje niet voor. Het moet namelijk eerst via de genoemde primaire energiebronnen opgewekt worden. Alles elektrisch is dus een loze kreet als het over primaire energiebron transitie gaat. Dit geldt evenzeer voor bijvoorbeeld waterstof. Verder spelen de energiedichtheid van de primaire energie bron nog een grote rol. In 1 kilo uranium zit ongeveer evenveel energie als in een miljoen liter benzine maar in een liter benzine zit weer ongeveer evenveel energie als in honderd accu-cellen..De energiedichtheid van wind en zonnestraling sluiten de rij.

Verder kan niet voorbij worden gegaan aan de oeroude wijsheid dat alles zijn voor en nadelen heeft. Dat geldt voor alle energiebronnen en de installaties om de energie hieruit bruikbaar te maken. Jammer is dat die voor en nadelen nooit integraal bekeken worden. De voordelen worden gepropageerd en de nadelen weggemoffeld. Energie neutraal zijn bestaat niet want er moet eerst veel energie in het zijn gestopt worden om dit te bereiken, De blik op de kosten en de levensduur van energie neutraal is onveranderd een rooskleurige blik op baten met het voorbij gaan aan de kosten.

Bij het gepraat worden ideologie, beleidsvoornemens, beleidsuitwerking of erger nog concrete plannen door elkaar gehusseld. Ondernemers doen daar vlijtig aan mee want in alles schuilt een business model, zeker als er subsidie binnengehaald kan worden. De overheid zal het verder worst wezen of belasting op de ene of andere energiebron wordt geheven. Iedereen en alles tuimelt dus over elkaar heen met proefballonnetjes, idealen, vage ideeën, weinig doordachte plannen en het uit de sloot halen van verouderde technieken, Het credo van de energietransitie lijkt gestoeld te zijn op: "Als we maar bewegen; De richting doet er niet toe".

Het zoogdier mens blijft buiten schot

In het kader van het redden van onze al 5 miljard jaren bestaande aarde is in de laatste jaren het "minder" als redmiddel ontdekt. Niet rustig via het "onsje minder" dat verankerd is in ons taalgebruik maar door het bedenken van reuzenstappen.

Opvallend genoeg zijn stappen voor wat betreft de zoogdieren op aarde nogal selectief. De massaal per huishouden aanwezige aaibare dieren zoals honden, katten en paarden blijven buiten schot maar de boertige koeien en varkens moeten er aan geloven. Gek genoeg blijft het meest verbreide zoogdier op aarde, namelijk de mens, in de "minder" discussie helemaal buiten schot. Heel vreemd want de mens is eveneens een bron van schadelijke gassen en stoffen. De 8 miljard van de menselijke soort overtreft in uitstoot de andere zoogdieren zelfs ver met het plassen, poepen, ademen en zweten.

Het indirecte effect van de 8 miljard menselijke zoogdieren is nog groter. Koeien en varkens rijden geen auto, hebben geen woning nodig, gaan niet met vakantie enz, enz, Zij willen ook in tegenstelling tot de mens niet overal meer van en gaan daarvoor ook niet massaal de barricade op, 

De conclusie is, dat als wij denken dat de aarde onze hulp nodig heeft, het beter is om de oorzaak en niet de gevolgen te bestrijden. De beleidsmakers moeten daarom gaan denken in termen van "beter met minder mensen". Op historische basis leveren oorlogen, dodelijke ziekten, natuurrampen en genocide daaraan al een grote bijdrage. In plaats van vredesbesprekingen, wereldgezondheidsprogramma's en hulpverlening zouden de pijlen gericht moeten zijn op minder mensen Wel liefst in kleine stappen want aan verplichte euthanasie  of onthouding van medische hulp na pensionering ben ik nog niet toe.