In het kader van het redden van onze al 5 miljard jaren bestaande aarde is in de laatste jaren het "minder" als redmiddel ontdekt. Niet rustig via het "onsje minder" dat verankerd is in ons taalgebruik maar door het bedenken van reuzenstappen.
Opvallend genoeg zijn stappen voor wat betreft de zoogdieren op aarde nogal selectief. De massaal per huishouden aanwezige aaibare dieren zoals honden, katten en paarden blijven buiten schot maar de boertige koeien en varkens moeten er aan geloven. Gek genoeg blijft het meest verbreide zoogdier op aarde, namelijk de mens, in de "minder" discussie helemaal buiten schot. Heel vreemd want de mens is eveneens een bron van schadelijke gassen en stoffen. De 8 miljard van de menselijke soort overtreft in uitstoot de andere zoogdieren zelfs ver met het plassen, poepen, ademen en zweten.
Het indirecte effect van de 8 miljard menselijke zoogdieren is nog groter. Koeien en varkens rijden geen auto, hebben geen woning nodig, gaan niet met vakantie enz, enz, Zij willen ook in tegenstelling tot de mens niet overal meer van en gaan daarvoor ook niet massaal de barricade op,
De conclusie is, dat als wij denken dat de aarde onze hulp nodig heeft, het beter is om de oorzaak en niet de gevolgen te bestrijden. De beleidsmakers moeten daarom gaan denken in termen van "beter met minder mensen". Op historische basis leveren oorlogen, dodelijke ziekten, natuurrampen en genocide daaraan al een grote bijdrage. In plaats van vredesbesprekingen, wereldgezondheidsprogramma's en hulpverlening zouden de pijlen gericht moeten zijn op minder mensen Wel liefst in kleine stappen want aan verplichte euthanasie of onthouding van medische hulp na pensionering ben ik nog niet toe.
